Δίχως των λέξεων την αίγλη

Δίχως των λέξεων την αίγλη
και στολίδι κανένα
Τρέμοντας πάνω
σε μια σκόρπια ανάσα
δίπλα στα γυάλινα φτερά σου
Ενδύομαι άηχα συναισθήματα
Χαράσσομαι
Πάνω στη γερασμένη φλέβα ενός βασιλικού
με οίνο και με πυρά
με δάφνη και με πικροδάφνη
Χρώματα ανασαίνω
Μορφές καρπίζω χρόνων ανυπεράσπιστων
Αναγεννιέμαι ...στο αντιφέγγισμα
της αναπνοής του κόσμου
Αξιώνομαι άνοιξη
Στο λυγμό του χειμώνα
Για σένα…

Έφη Ιωάννου