Ό,τι υπήρξαμε-
κρυμμένοι
πριν το φως
Αφουγγραζόμενοι παράξενες
αισθήσεις κατάσαρκα-
Αντηχούσε το αδιέξοδο
πίσω από εικόνες
που ακόμα δεν είχαμε πλάσει-
Μονάχα την ώρα
που θα βγαίναμε στο φως
θα αποκαλύπτονταν η κάθετη συνήθεια
του ήμαστε
Μα οι ώρες ήρθαν ανάποδα-
εικόνες ποτέ δεν είδαμε
μόνο στο βάθος ίχνη πρωτόγονου φωτός
παραμένοντες οριζοντιωμένοι—
δεν αναγνώρισε κανείς τον άλλον
μες στο σκοτάδι-
δεν γεύτηκε το νόστιμον ήμαρ
αγγιζόμασταν γλώσσα γλώσσα
Όπως νεκροί με νεκρούς-
Γιώργος Αλισάνογλου
Από τη συλλογή «ακάνθινη πόλη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου