Εμφύλιος πόθος

Ι.

Την ώρα που ψυχή και σώμα συμμαχούν
κάτω απ' το βάρος του ύπνου
ορνιθοκλέφτες του παρόντος
τα όνειρα
ενδοδρομούν
λαγούμι σκάβουν στο σκοτάδι,
μνήμη.

II.

Οι μέρες μπαίνουνε στην άνοιξη
Μ' αιφνίδιο πράσινο
Όπως το μέλλον σπάζει
Το όριο των ημερών
Και καταπάνω μας ολοταχώς
Ξεχύνεται.
Όπως το μέλλον θριαμβεύει πάνω μας.

III.

Έτσι το ποίημα,
Όπως το μήλο πιστό στη γεύση του
Προσφέρεται
Ροδόμηλο, μελίπηκτο, υδρόμηλο,
Τριπτό και μηλομέλι
Σ' εύθρεπτες λέξεις,
Πικροκτόνες,
Ιαματικές.

Μαρία Αρχιμανδρίτου

Από τη συλλογή Η κατίσχυση των ρόδων (2002)