31 Μαρ 2010

Πάθος



Μου έτυχε χωρίς φιλί
να απολαύσω τον έρωτα.
Όμως εσύ ήσουν γενναιόδωρος
με πάθος με φίλησες στο στόμα, στο στήθος
και στο αυτί.
Η ανάσα και το στόμα σου στο αυτί μου.
Ο αχαλίνωτος παλμός από τις συστροφές
των χειλιών και της γλώσσας σου στις πτυχές του
με διέγειραν.
Άκρως τολμηρά και πρωτόγνωρα
τα χάδια σου που ακολούθησαν

Αλεξάνδρα Μπακονίκα

Από τη συλλογή: Ηδονή και εξουσία (2009)

Το blog της Αλεξάνδρας Μπακονίκα
http://bakonika.blogspot.com/

6 σχόλια:

Katerina είπε...

Δεν έτυχε να ζήσω τέτοιον έρωτα....
Τι κρίμα...

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Ωραίο το ποίημα της Αλεξάνδρας και ευχάριστο γεγονός η δημιουργία του blog της...
Καλό βράδυ Ανδρέα..

Poet είπε...

Πώς το λένε; Έρωτας χωρίς φιλί, καφές χωρίς τσιγάρο; Πάντως, δεν το θεωρώ γενναιοδωρία. Το ελάχιστο αυτονόητο είναι. Μη γίνουμε και σαν τα ρομποτάκια των πορνό.

Dinos-Art είπε...

Ένα από τα ωραία ποιήματα της Αλεξάνδρας.
Καλή Ανάσταση Ανδρέα.

Alexandra Bakonika είπε...

Τόλη μου μην κρίνεις μόνο από τον εαυτό σου.Ας μη γελιόμαστε, υπάρχουν άνδρες που στον έρωτα ούτε φιλάνε ούτε χαϊδεύουν,ως γυναίκα έχω κάποια πείρα.Στο συγκεκριμένο ποίημα ο εραστής χαρακτηρίζεται γενναιόδωρος γιατί φιλούσε με πάθος και ένταση.Αν αυτό το πάθος του δεν φαίνεται στο ποίημα, τότε είναι δικό μου λάθος.

Poet είπε...

Το ξέρω πολύ καλά ότι υπάρχουν αυτοί οι χωριατόβλαχοι, Αλεξάνδρα μου. Όρθια ζώα, πανάσχετοι και βλακωδώς εγωιστές. Γι' αυτό υπάρχουν τόσες ανικανοποίητες γυναίκες, συχνά και εντελώς ανοργασμικές.

Το πάθος του άντρα φαίνεται θαυμάσια στο ποίημα, εγώ απλώς ήθελα να τονίσω ότι το αυτονόητο καταλήγει (ή καταντάει καλύτερα) να θεωρείται γενναιοδωρία. Δεν είναι γενναιοδωρία να λειτουργεί ο άντρας και γυναίκα με τις πλήρεις δυνατότητες που τους παρέχει το σώμα τους και η ψυχή κατά την ερωτική πράξη.