8 Οκτ 2010
ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ
ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα
της μνήμης
θα υπάρχουν πάντα
οι στιγμές που ζήσαμε μαζί,
αγριοπερίστερα που μπλέχτηκαν
στα ξόβεργα του χρόνου.
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα
του χρόνου
θα υπάρχουν πάντα
οι μεγάλες νύχτες της προσμονής
όταν τα πλοκάμια του πόθου
θα βουλιάζουν σιωπηλά
στα σκοτεινά θαλάμια της ψυχής μας.
Στα ερειπωμένα άδεια οικόπεδα
της νύχτας
θα υπάρχει πάντα
ο έρωτας της μικρής νυχτοπεταλούδας
στα μυστικά μονοπάτια του φεγγαριού,
έρωτας που γίνεται πνοή θανάτου
στα ρόδινα δάχτυλα της φωτιάς.
Βάσω Μπρατάκη
Από τη συλλογή "Νύχτα Ηνίοχος" (2010)
http://mpleveloudo.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Βάσω μου,
Δεν μπορώ να κρύψω το πόσο με άγγιξε και με συγκίνησε αυτό το ποίημά σου, που αποπνέει μια βαθιά νοσταλγική διάθεση...
Οι λέξεις "ερειπωμένα άδεια οικόπεδα", ως επαναλαμβανόμενοι πρώτοι στίχοι της κάθε στροφής, διατυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τη θλίψη μιας ευαίσθητης ψυχής, σε μιαν αναδρομή σε "στιγμές - αιώνες" του παρελθόντος...
Υπογράμμισα τις "στιγμές - αγριοπερίστερα", τις "μεγάλες νύχτες της προσμονής", όπως και τα "πλοκάμια του πόθου".
"...η νυχτοπεταλούδα" και τα "μονοπάτια του φεγγαριού" συγκλονίζουν με την υποβλητική ατμόσφαιρα που δημιουργούν.
Το δε τελευταίο δίστιχο, με την δύναμη της διατύπωσης και το περικλειόμενο νόημα, σ' αφήνει άφωνο!
Συγχαρητήρια, Βάσω μου!
Δημοσίευση σχολίου