6 Απρ 2009

Στους ίδιους δρόμους

Πάντα στους ίδιους δρόμους περπατά
χωρίς κανένα πια προορισμό.
Οι σκέψεις του στον ίδιο ρυθμό
παλεύουν μεταξύ τους.
Η σιωπή των στιγμών
που πέρασαν ανάλαφρες απ' τη ζωή
κι η μελαγχολική μουσική
μιας χαραγμένης από πίκρα μνήμης
Πάντα στις ίδιες διαδρομές μετρά
τα βήματα και τις στιγμές
και με θαλασσινό νερό βαφτίζεται
ένας τάχα ποιητής των δρόμων.

7 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Oι πιο σπουδαίοι Ποιητές είναι εκεινοι των δρόμων Ανδρέα...

Πολυ ομορφες οι λεξεις σου
Μου ταιριαζουν στην ψυχολογια..
Ταιριαζουν επισης και με τη σημερινή βροχερή μερα

Καλημερα και καλη βδομαδα

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Θα μπορούσε να ξεφύγει άραγε
από κείνους τους δρόμους
που θέριεψαν τις σιωπές
και τις μνήμες του;;
Ο ποιητής
σ΄όλους τους δρόμους
σεριανά
για να αφουγκρασθεί
τα ίχνη
απο εικόνες και ήχους
για να τους "βαφτίσει"
Ποίηση...

Καλημέρα Ανδρέα μου και καλή εβδομάδα να έχεις.

Vicky Papaprodromou είπε...

Όταν κάποιος ξέρει ν' αφουγκράζεται τη «σιωπή των στιγμών που πέρασαν ανάλαφρες απ' τη ζωή», υποθέτω ότι ξέρει ν' ακούει και τους ψίθυρους των δρόμων κι ας κάνει πάντα τις ίδιες διαδρομές. Οι στιγμές δεν είναι ποτέ ίδιες.

Αλήθεια, ο ποιητής των δρόμων σε τι άραγε να διαφέρει από τον ποιητή τού σαλονιού; Φοράει ταμπελάκια η τέχνη;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Νομίζω η Σοφία έδωσε την απάντηση στη Βίκυ και το πνεύμα μου.
Δεν μπορείς,Σοφία, να ξεφύγεις ποτέ από τους δρόμους που θέριεψαν τη σιωπή. Και σ' αυτούς τους δρόμους όταν τους περπατάς αφουγκράζεσαι εικόνες και στιγμές .
Για ταμπελάκια, Βίκυ, εγώ δεν μίλησα και δεν έβαλα. Η τέχνη δεν φοράει τέτοια. Τα ταμπελάκια τα βάζουν άνθρωποι για ανθρώπους. Και τους χωρίζουν σε κουλτούρα και παρακουλτούρα. Για μένα κάθε διαχωρισμός μ΄αφίνει αδιάφορο.

Yiannis είπε...

Πολύ καλό το ποίημα σου Ανδρέα.Τον γνήσιο ποιητή τον διακρίνει η ευαισθησία κ η σοφή ματιά στον κόσμο.Κι η σοφία κι η ευαισθησία τρέφονται από τη σιωπή.Καλό βράδυ Ανδρέα ,Σοφία ,Μαρία κ Βίκυ κ νάστε πάντα καλά να προσφέρετε κ να δημιουργείτε

Vicky Papaprodromou είπε...

Μη θυμώνεις, Ανδρέα. Δεν υπαινίχτηκα ότι βάζεις εσύ ταμπελάκια. Απλώς έδωσα έμφαση σ' αυτό που είπε η Σοφία, για να μη σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν ποιητές δύο ταχυτήτων.

Και χαίρομαι που μου δίνεις την ευκαιρία να τονίσω ότι όσοι μιλάνε για παρακουλτούρα και είναι ποιητές οι ίδιοι καλά θα κάνουν ν' αφήσουν τον καναπέ τους και ν' αφουγκραστούν τις φωνές των δρόμων.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Δεν θυμώνω Βίκυ με κανένα. Ούτε καν μ' αυτούς που έκαναν τον διαχωρισμό κουλτούρας και παρακουλτούρας. Μετρώ μόνο βήματα.