Μια υποψία κύματα
χαϊδεύει βαριεστημένα την ακρογιαλιά.
Άπνοια και κάψα έχουν τυλίξει τη πόλη
που μισοέρημη αναπνέει σε αργούς ρυθμούς.
Κυρίαρχος στον ουρανό ο ήλιος
και στα παραλιακά μπαράκια ο κρύος καφές.
Καθισμένος στο ακριανό τραπέζι
απολαμβάνει το φραπέ, απανωτά τσιγάρα
κι απέραντα γαλάζια όνειρα.
Μετρά τους γλάρους που βουτάνε στο νερό
και την απόσταση απ’ τα μάτια του ως στη μοναξιά.
Η σκέψη του ακροβατεί ανάμεσα
σ’ ένα μακρινό χτες κι ένα αβέβαιο σήμερα.
Μια διαδρομή σε τεντωμένες αρτηρίες
που φουσκώνουν μέσα στην απανεμιά
από το χνώτο της μνήμης και το άρωμα του καφέ.
Ανδρέας Κ.
9 σχόλια:
Ετσι ειναι οι διαδρομές
Παντα σε κοκκινες αρτηριες γαντζωμένες
Κι εμείς μετράμε τις διαδρομές και τις θάλασσες.
http://mariatweety.blogspot.com
ninos
ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ Η ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΓΩ? :(
ΑΝΤΕ !
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΠΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΤΗ ΧΑΡΛΕΥ
ΧΑΧΑΧΑ
Τώρα σχόλασα Μαρία μου. Και θα βάλω για σένα ένα τραγούδι.
Όσο για τη Χάρλεϋ μην τολμήσεις να πεις ότι μου την έδωσε η αντιπροσωπία για να βγω φωτογραφία γιατί αλοίμονο σου. Πάντως λέω από Σεπτέμβρη να πάω για δίπλωμα μηχανής και μετά βλέπουμε.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΔΩΣΕ Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΑ !
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑΡΑ ΕΓΩ !
Το ξέρω Μαρία μου ότι κρατάς τα μυστικά. Και βασανηστήρια να σου κάνουνε δεν θα μαρτυρήσεις.
Όταν θα την αγοράσω θα είσαι η πρώτη που θα πάω βόλτα.
χαχαχα αυτο σου λειπε να μη με πας!
Δημοσίευση σχολίου