Απόηχος

Τέλειωσαν τα παιχνίδια με τα κύματα
Mετωπικά έπεσαν στο πλήρωμα του χρόνου

Ας πέσουμε στης θάλασσας τα φλάς.
Να αγγίξουμε τον ήλιο
Να ανατριχιάσουμε το σώμα
Αρμύρα να κάψει τα χείλη μέσα απο άλλα

Ας φτιάξουμε ταξίδια
με άηχα πλοία να γλυστράνε στ'ανοιχτά
και εμείς αφημένοι στο καμένο σώμα της άμμου

Ξέρω

Ηδονικά εξοστρακίζεται η ευδαιμονία

Ύστερα πίνεται μονορούφι

Και ύστερα...?

Σαν να ελπίζεις ότι χέρια θα ρθουν
μαγικά


Παραπέρα, απαλά

την ωθούν

χωρίς να σπάσει


Ευαγγελία Κ.