3 Δεκ 2009

Πέταγμα των γλάρων






Κλείδωσε πίσω του τη πόρτα
και σφάλισε τα παράθυρα προσεκτικά
τα κλειδιά τα ‘κλεισε σ ένα φάκελο
κι έγραψε τ όνομα της και τη πόλη.
Ύστερα κάθισε στη μέση του δωματίου
άρχισε να μετρά τα χρόνια, τις μέρες,
να κατεβαίνει στα βάθη της ζωής του
χωρίς το φόβο ν αντικρύσει την αλήθεια.
Είδε τα κόκκινα δειλινά της θάλασσας
συμβιβασμούς στις μέρας τα παιγνίδια.
Είδε τις λαμπερές τις νύχτες τις ολόφωτες
ανούσιες και θλιβερές συναντήσεις.
Είδε τ ατέλειωτα χαμόγελα τριγύρω του
θυσία στους βωμούς της άνοιξης.
Δεν τόλμησε να μετρήσει την απόσταση
που χώριζε το σήμερα απ το αύριο.
Έκλεισε μονάχα τα μάτια και ήρεμος πια,
αναζήτησε τ όνειρο του για να κρυφτεί.
Κάποιο πρωί θα έστελνε το φάκελο.
Ύστερα θα μελετούσε το πέταγμα των γλάρων.

Ανδρέας Κ.

16 σχόλια:

meril είπε...

Μήπως να αναρτούσες συχνότερα στίχους σου;
(ναι σε γκρινιάζω...)

Καλημέρα λοιπόν....

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μέρη μου καλημέρα, να γκρινιάζεις, όπως εγώ γκρινιάζω σε σένα.

Eulie Aeglie είπε...

κάποτε κι ο άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει, λέω, επιτέλους το δυνάμει του και θα πετάει κατά τη βούλησή του

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Συγκινητικό Ανδρέα μου. Τα κρυμμένα όνειρα,οι προσδοκίες που μας κρατούν πολύ ζωντανούς..
Όμορφο πολύ..
Καλημέρα.

Dinos-Art είπε...

Με καθυστέρηση τριών ημερών, Χρόνια Πολλά Ανδρέα. Βλέπεις τώρα έμαθα το όνομά σου. Ωραίο ποίημα και μελωδία, που δίνει την αίσθηση του κατά πως ζυγιάζονται οι γλάροι γύρω στις πρωινιάτικες βόλτες μου στη Νέα Παραλία.
Καλημέρα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιούλη μου, τότε ο άνθρωπος θα είναι πια ελέυθερος.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Έλενα μου, τα κρυμμένα όνειρα είναι απαραίτητα στη πορεία μας. Κι εσύ πρέπει να έχεις πολλά.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Ντίνο, σ΄ευχαριστώ για τις ευχές. Ομολογώ ότι το έγραψα καθισμένος σ' ενα παγκάκι στη νέα παραλία.
Να βρεθούμε σε πρωίνή βόλτα για καφέ, τώρα που κι εγώ σταμάτησα να είμαι πια τραπεζικός.

Unknown είπε...

Πραγματικά δεν μπορείς να νοιώσεις τη χαρά μου, που διαβάζω τόσο όμορφα πράγματα από σένα!
Τόσο διαφορετικά!!!

Την αγάπη μου...

Σ.

ΥΓ. Όσο για το "πέταγμα των γλάρων" έχουμε τόσα να πούμε...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Θα τα πούμε Γλάρε μου, πολύ σύντομα. Κι έχουμε να πούμε πολλά. (για κάποιους γλάρους που ζουν στις δικές σου θάλασσες)

Dinos-Art είπε...

Δεκτή η πρόσκληση Ανδρέα.
Σε ποια Τράπεζα ήσουν;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Εργασίας- Eurobank. Nα συνεννοηθούμε για το καφέ,Ντίνο.

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...

Καλησπέρα Ανδρέα,φοβερό και συγκινητικό το νέο σου ποίημα.καλωσόρισες στο club του φίλου σου του Γιάννη.Τώρα "άνοιξε μονάχα τα μάτια και ανήσυχος πια,αναζήτησε την πραγματικότητά για να αποκαλυφτεί", μετά από τόση δουλεία ,να ξεσκάσουμε επιτέλους, που θα λεγε και ο άλλος ποιητής

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...

Καλωσόρισες επίσης και στα κυπριακά μπλογκς.Προσθέτεις...

Yiannis είπε...

Συμφωνώ με το φίλο Χάρη.Το ποίημα σου Ανδρέα είναι ένα γνήσιο αποτύπωμα της ευαισθησίας σου που μετουσιώνεται σε τέχνη.

BlueRose είπε...

Αγαπητέ Ανδρέα, προσπάθησα και χθες να σου γράψω, αλλά χανόταν το σχόλιο.. Μου άρεσε πάρα πολύ το ποίημα σου και θα συμφωνήσω με τη προτροπή να αναρτούσες πιο συχνά στίχους σου!

Καλή σου μέρα