ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Ν. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ( ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ)

ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ

Κορυφαίος ποιητής και πεζογράφος τιίς Λατινικής
Αµερικής και ένας από τους περισσότερο µεταφρασμένους
σε ξένες γλώσσες. Γεννήθηκε το 1900 στό Μπουένους Άυρες
αλλά σπούδασε στην Ισπανία και στη Μ. Βρετανία.
___________


ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Να κοιτάς το ποτάμι από χρόνο και νερό
και να θυμάσαι πώς ό χρόνος είναι κι αυτός ποτάμι,
να ξέρεις πώς χανόμαστε σαν το ποτάμι
και πώς τα πρόσωπα περνούν κι αυτά σαν το νερό.
Να νοιώθει; πώς αγρύπνια είναι άλλος ύπνος
πού νείρεται πώς ξαγρυπνά κι θάνατος
- που ή σάρκα μας φοβάται - άπλα είναι ο θάνατος
την κάθε νύχτα που έρχεται και λέγεται: ύπνος.
Να βλέπεις στην ήμερα είτε στο χρόνο σύμβολο
των ήμερων του άνθρωπου και των χρόνων του,
να μεταλλάζεις του καιρού το κρυφοδάγκωμα
σε μουσική, σε θρύλο και σε σύμβολο.
Να βλέπεις μες στο θάνατο μιά κοίμηση- στο γέρμα
ένα θλιμμένο θησαυρό - να, τί σημαίνει ποίηση
που είναι φτωχή κι αθάνατη και που ξανάρχεται
με κάθε χαραυγή και κάθε γέρμα.
Κάποτε, μες στο απόβραδο, ένα πρόσωπο
μάς βλέπει από το βάθος του καθρέφτη-
έτσι να ξεσκεπάζει - άλλος καθρέφτης -
ή τέχνη πρέπει τό δικό μας πρόσωπο.
Λένε πώς ό Δυσσέας, που είδε σημεία και τέρατα,
δάκρυσε από συγκίνηση βλέποντας την 'Ιθάκη
πράσινη και σεμνή- μιά 'Ιθάκη είναι κ' ή τέχνη,
πράσινη αιωνιότητα κι όχι σημεία και τέρατα.
Και μοιάζει ακόμα με τί απέραντο ποτάμι,
που έρχεται και περνά, κρύσταλλο από τον ίδιο
ρευστό Ηράκλειτο, που μένει πάντα ο ίδιος,
είναι όμως κι άλλος, σαν το απέραντο ποτάμι.

(Μετάφρ. Γ. Δ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ