Βαθύ κόκκινο της απελπισίας

Οι παπαρούνες έπαψαν
να χρωματίζουν την άνοιξη
το χρώμα τους αίμα κόκκινο,
βαθύ κόκκινο της απελπισίας
σαν αυτό που κυλάει στους δρόμους
βάφει θάνατο τα όνειρα
και τα αποκηρύσσει από μας
ή σαν τους αριθμούς ισολογισμών
σ ένα κοκκινισμένο τίποτα
από το παράλογο ξόδεμα του χτες,
που αφήνει το αύριο άδειο.

Το βήμα μετέωρο μπροστά
σε αιμάτινες διαχωριστικές γραμμές,
πλημμύρισε τις τσέπες
μεταχρονολογημένες υποσχέσεις
ακάλυπτων επιταγών,
εμείς ξάγρυπνοι στο προαύλιο
ζητιανεύουμε σωσίβια
σε ρημαγμένες εξώπορτες.
κι η ζωή στην απέναντι όχθη
περιμένει άφωνη το πέρασμα
ή το αγγελτήριο της αυτοχειρίας.

Οι παπαρούνες πάντα σε χρώμα
βαθύ κόκκινο της απελπισίας
έμειναν στη μοναξιά τους
να μας θυμίζουν την άνοιξη.

Ανδρέας Κ.