Απρόσμενα άφωνα κι απορημένα

Απρόσμενη η σιωπή
σμίγει με της νύχτας
το μαύρο μαντήλι
σε αργό στροβίλισμα
από νότες νοσταλγικές
του ξεκούρδιστου πιάνου

Άφωνες οι λέξεις
σμίγουν συνωμοτικά
κάτω από μπαλκόνια
όπου κάποτε Ιουλιέτες
έδωσαν όρκους αγάπης
και δεν ήπιαν φαρμάκι

Απορημένοι οι Ρομέοι
αυτόχειρες εραστές
στο ερωτικό λυκαυγές τους
τυλίγουν ανάσες
σε αμφίβολα πορίσματα
και ντύνονται νυχτολούλουδα.

Ανδρέας Κ.