13 Νοε 2010

ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΓΙΝΩ




Άσε με να γίνω


Άσε με να γίνω
μια φλόγα έρωτα
να φέγγω τα σκοτάδια σου,
φάρος στις θάλασσες
που απλώνεσαι
κι απάνεμο λιμάνι.

Άσε με να γίνω
πυξίδα στους λαβύρινθους
που χάνεσαι
ίσκιος να ξαποσταίνεις
στις περιπλανήσεις
της ψυχής.

Άσε με να γίνω
δίχτυ αγκαλιάς ατσάλινο
όταν ακροβατείς
στο σύρμα των ονείρων,
στο γλίστρημα να είμαι κει
να σβήνω εφιάλτες.

Ανδρέας Καρακόκκινος

12 σχόλια:

Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου είπε...

Ανδρέα,
Ομολογώ πως το τελευταίο αυτό ποίημά σου ήταν μια ιδιαίτερα ευχάριστη "έκπληξη", αυτή τη νύχτα του Σαββάτου.
Και μόνον ο τίτλος "Άσε με να γίνω", που επαναλαμβάνεται ως επωδός στην αρχή της κάθε στροφής, είναι ικανός να μας εισαγάγει σ' αυτό το "τοπίο" της άμετρης τρυφερότητας που κυριαρχεί σε ολόκληρο το ποίημα. Μιας τρυφερότητας που κλιμακώνεται, λέξη προς λέξη, στίχο προς στίχο. Μιας τρυφερότητας που έχει τη δύναμη να προκαλέσει μια βαθύτατη συγκίνηση, καθώς συνοδεύεται απ' αυτούς τους παλμούς της ικεσίας "Άσε με να γίνω...".
Η έννοια του φωτός (μια φλόγα έρωτα, να φέγγω, φάρος στις θάλασσες), που κυριαρχεί στην 1η στροφή, δεσπόζει -σαν φως της Αγάπης- απαρχής μέχρι τέλους.
Με εντυπωσίασαν: η "πυξίδα στους λαβύρινθους", ο "ίσκιος να ξαποσταίνεις" και το "δίχτυ αγκαλιάς ατσάλινο"...

Πρόκειται για ένα ακόμη εξαιρετικό σου ποίημα.
Συγχαρητήρια, Ανδρέα!

logia είπε...

είναι λυγμός

είναι παράκληση

είναι το ξεγύμνωμα της ψυχής
από κάθε τι περιττό

αγάπη με ανιδιοτέλεια

ο απόλυτος ορισμός της αγάπης

την καλησπέρα μου
με θαυμασμό και εκτίμηση

Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου είπε...

Υ.Γ.
Όσο για το τραγούδι, δεν νομίζω ότι το συγκεκριμένο ποίημα θα μπορούσε να συνοδευθεί από καλύτερο άκουσμα...
Μια ονειρική, αλληλοσυμπληρούμενη ομορφιά!

Ανώνυμος είπε...

Στην καταχνιά και την βαρβαρότητα των καιρών αυτή η σελίδα είναι ένα στοργικό καταφύγιο.
Καλημέρα Αντρέα!

meril είπε...

"στο γλίστρημα να είμαι κει
να σβήνω εφιάλτες"

πολύ όμορφο...

καλημέρα Αντρέα

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιόλα μου, σ ευχαριστώ για τα λόγια σου. Είναι αλήθεια ότι με διαβάζεις πέρα από τις λέξεις και τους στίχους.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Νέλλη μου τα λόγια σου νότες από γλυκιά μελωδία.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Πανδώρα μου είναι στην ίδια γειτονιά με το δικό σου καταφύγο.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μέρη μου, χαίρομαι πάντα τα λόγια σου και τ αποτυπώματα σου.

Υπατία είπε...

Ικεσίας ανάθημα
η ΥΠΟΣΧΕΣΗ
αγωνίζεται, να φτάσει
στον ύψιστο Αποδέκτη......
Βωμός Θυσίας
ο ΙΚΕΤΗΣ
προσφέρει εαυτόν
καταφύγιο και προστασία......
Κι ο Έρωτας κρατά πάντα
ΣΤΑΘΕΡΟ
τον βορά και το νότο
της.....''πυξίδας''........



ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ,
ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ 'ΔΙΝΑΝ
ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ,
ΓΙΑ ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ
ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ.........


Καληνύχτα.....
(με ανάγκη και προσπάθεια
....προσανατολισμού...)....

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Πολύ τρυφερό, πολύ δοτικό Ανδρέα..
Ευχαριστούμε. .

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

διαβάζοντας την ποίησή σου Ανδρέα, μου ήρθε αυθόρμητα η σκέψη το πόσο της ταιριάζει το Καρακόκκινος.

να είσαι καλά. να μας οδηγείς στα κόκκινα ποτάμια των συναισθημάτων μας...