Τρέμοντας η σιωπή
Τρεμάμενα τα γράμματα
μες στη σελίδα μου
σαν φλόγα όταν φυσάει
σαν την ψυχή
σαν την ελπίδα
σαν τον πόνο μου
σαν φύλλα δέντρου
εκτεθειμένα στο μπουρίνι
καράβι
σε κύμα πολεμόχαρο
αφρισμένου ωκεανού
Σαν τη φωνή
πού πολεμάει ν' ακουστεί
ό μέσα σπαραγμός της
Χαρά Χρηστάρα
Από τη συλλογή Αναλαμπές σωμάτων (1981)
Συγκεντρωτικήέκδοση(1981-2008)
3 σχόλια:
Πολύ επιτυχημένη επιλογή, Ανδρέα. Ένα από τα καλύτερα ποιήματα της Χαράς.
Τώρα άρχισα και διαβάζω τη συγκεντωτικη έκδοση της Χαράς και θα προσπαθήσω να δώσω μια εικόνα της. Σ ευχαριστώ πάντως.
Πολύ όμορφο ποίημα Ανδρέα.Συμφωνώ πάλι με τον υπέροχο ποιητή Τόλη.
Δημοσίευση σχολίου