14 Φεβ 2010

ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα



ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
και να χαμογελάει μια γλάστρα στο μπαλκόνι
αχνά μες στο ψιλόβροχο να ξημερώνει Κυριακή

το χώμα να μυρίζει γειτονιά
και ο ταμπλάς ξεροψημένο σάμαλι
ένας χαρταετός να υψώνεται πάνω απ' τα κάστρα

νωχελικά να κατεβαίνεις την Αριστοτέλους
να κάθεσαι σε καφενείο της παραλίας
πίσω απ' τα τζάμια να ρουφάς
αργά, πολύ αργά τον τούρκικο
και να καπνίζεις ένα, δύο, τρία τσιγάρα
με τον καπνό να σε τυλίγει σαν ομίχλη
κοιτάζοντας τα ψαροκάικα και πιο βαθιά τη θάλασσα

ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
χρώματα σκοτεινά να αναδύονται στο φως
να ονειρεύεσαι ταξίδια

Τόλης Νικηφόρου

Από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας(2007)

13 σχόλια:

Dinos-Art είπε...

Ενα από τα πολλά ωραία ποιήματα του Τόλη.
Καλό βράδυ Αντρέα και καλή Καθαρή Δευτέρα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μια εικόνα μοναδική με στίχους που μονο ο Τόλης μπορει να μας μεταφέρει. Καλή Καθαρή Δευτέρα Ντίνο μου.

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...

Να΄ναι καλά ο Τόλης που ταξιδεύει νοσταλγικά εμάς τους...απόδημους σε αγαπημένα μέρη της Θεσ/νικης

το πετάλι είπε...

ακόμη και εμείς που δεν είμαστε Θεσσαλονικείς το αγαπάμε αυτό το ποίημα!

καλή Σαρακοστή να έχουμε...

Yiannis είπε...

Ένα από τα ομορφότερα ποιήματα του Τόλη.Οκτώ χρόνια έζησα στη Θεσσαλονίκη και νιώθω καλά αυτη τη ζεστή ατμόσφαιρα που αποπνέει το ποίημα του Τόλη. Καλό βράδυ Αντρέα.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Αυτό το ποίημα Χάρη, Νίκο και Γιάννη, είναι νομίζω ένας πίνακας ζωγραφικής με λέξεις γεμάτες χρώματα της Θεσσαλονίκης. Το διαβάζεις, κλείνεις τα μάτια και κατηφορίζεις από τα κάστρα στη πλατεία Αριστοτέλους. Και ξαναζείς ότι έζησες και οτι ζεις σ αυτή τη πόλη.

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γιάννη, να ξέρεις ότι σε περιμένουμε στη Θεσσαλονίκη τις μέρες που θα είναι η διεθνής έκθεση βιβλίου, για να παρουσιάσουμε τη συλλογή σου. Αυτοί που σε αγαπάνε θα είναι παρόντες μου είπανε.Και όχι μόνο από τη Θεσσαλονίκη.

Yiannis είπε...

Νασαι πάντα καλά Αντρέα μου καθώς και όλοι οι αγαπημένοι φίλοι και φίλες μας.Θα δούμε.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ είπε...

Καλημέρα Αντρέα!

Galateia είπε...

Αυτό το ποίημα δε χορταίνω να το διαβάζω. Ίσως γιατί αφυπνίζει όλες τις αισθήσεις..Εικόνες, μουσική, γεύσεις κι αρώματα κι αγγίγματα...Και τόσα συναισθήματα..

Πόσο ζηλεύω τις Κυριακές στη
Θεσσαλονίκη....Όταν θα έρθω Ανδρέα μου, να με πας εκεί στην παραλία, να κοιτάμε για ώρες τη θάλασσα, να πίνουμε, να καπνίζουμε, να ονειρευόμαστε ταξίδια, να ακούμε τη φυσαρμόνικα του Τόλη Νικηφόρου και να περιμένουμε τα χρώματα να αναδυθούν στο φως......

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλησπέρα Θοδωρή. Χαθήκαμε..

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Γαλάτεια μου, υπόσχομαι να σου γνωρίσω όλες αυτές τις ομορφιές της Θεσσαλονίκης. Κι ίσως έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε ενα καφέ στη παραλία παρέα με το Τόλη Νικηφόρου.

Poet είπε...

Πολύ καθυστερημένα είδα αυτή την ανάρτηση και τα σχόλια. Σας ευχαριστώ όλους.

Ναι, έναν καφέ στην παραλία όπως τότε.